احتمال کشف منشأ تکامل تمام اشکال پیچیده حیات روی زمین - تاریخ امپراطوری های ایران

به گزارش تاریخ امپراطوری های ایران، یکی از بزرگ ترین اسرار حوزه زیست شناسی این مسئله است که ارگانیزم های پیچیده اولین بار چگونه در زمین به وجود آمدند. حالا گروهی از محققان پیروز به کشف گونه ای از آرکی ها شده اند که احتمالاً پیوند مفقوده در تکامل شکل های پیچیده حیات به شمار میرود.

به گزارش دیجیاتو، دانشمندان دانشگاه وین اتریش و مؤسسه فناوری فدرال زوریخ سوییس توانسته اند گونه خاصی از آرکی ها را پیدا و آن ها را با روش های میکروسکوپی به شکل دقیق آنالیز نمایند. آن ها این آرکی ها را که متعلق به گروه آرکی های آزگارد هستند، در رسوبات ساحل پیران در اسلوونی کشف نموده اند. اما آرکی های آزگارد چه موجوداتی هستند؟

همه گونه های حیات در زمین در شکل اولیه خود به سه دسته تقسیم می شوند: یوکاریوت ها، باکتری ها و آرکی ها. جانوران، گیاهان و قارچ ها همگی یوکاریوت هایی هستند که از سلول های بزرگ و پیچیده تر نسبت به باکتری ها و آرکی ها بهره می برند.

حیات پیچیده در زمین از کجا می آید؟

محققان می دانند که این سلول های پیچیده چطور کار می نمایند، اما تا به امروز نتوانسته بودند تکاملی را که منجر به شکل گیری آن ها شده است، پیدا نمایند. بیشتر نظریه های موجود باور دارند که هم زیستی آرکی ها و باکتری ها در حدود دو میلیارد سال پیش منجر به تکامل اولین سلول یوکاریوت شده است.

در سال 2015، گروهی از محققان با مطالعه ژنوم نمونه های اعماق دریا توانستند گروه آرکی های آزگارد را که در درخت حیات نسبت نزدیکی با یوکاریوت ها دارند، کشف نمایند. حالا پژوهشگران برای نخستین بار نماینده ای را از این گروه پیدا و آن را با یک میکروسکوپ کرایو-الکترونی مدرن آنالیز نموده اند. آن ها می گویند این آرکی ها دارای شبکه گسترده ای از رشته های اکتین هستند که تصور می شد منحصر به سلول های یوکاریوت باشند.

محققان می گویند: این یافته نشان می دهد که ساختار های بزرگ اسکلت سلولی پیش از ظهور اولین یوکاریوت ها به وجود آمده اند. دانشمندان نام این گونه تازه کشف شده را Lokiarchaeum ossiferum گذاشته اند.

آن ها حالا امیدوارند که با استفاده از این روش تصویربرداری نو بتوانند به آنالیز تعاملات میان آرکی های آزگارد، باکتری های همتای آن ها و فرایند های پایه زیست شناسی سلولی نظیر تقسیم سلولی بپردازند. نتایج این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.