سان درایو؛ استارت آپی کوچک با اید ه ای بزرگ - تاریخ امپراطوری های ایران

به گزارش تاریخ امپراطوری های ایران، LiveMint؛ سال 2015 بود. وینس آلن به گاراژی که با هم آپارتمانی هایش در حومه سیدنی شریک بود رفت و پروژه ای را استارت زد که بعدها، صنعت انرژی های خورشیدی را دگرگون کرد.

آن موقع دانشجوی دکترای دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا بود. او برای ارزان تر شدن پنل های خورشیدی، یک ایده داشت: می خواست نقره را که فلزی گران قیمت بود و معمولا در پنل ها به کار می رفت، با مس که هم ارزان تر بود و هم به وفور یافت می شد جایگزین کند. بسیاری از آزمایشگاه ها و غول های این عرصه، از مدت ها قبل در کوشش برای حذف نقره بودند، اما پیروز نشده بودند.

وینس اما، با پشتکار فراوان، تجهیزات خودش را ساخت تا ایده ها را به سرعت و یکی پس از دیگری امتحان کند تا اینکه انتها تکنیکی پیدا کرد که جواب داد.

او همان سال، همراه با دیوید هو شرکتی تاسیس کرد و نامش را سان درایو سولار گذاشت. حالا پس از گذشت 7 سال نام این شرکت در تیتر خبر ها به چشم می خورد: استارت آپ استرالیایی، یکی از کارآمدترین و ارزان ترین سلول های خورشیدی را فراوری نموده، تحقق رویای خورشیدی با سان درایو، تولد سلول های خورشیدی ارزان در گاراژی در سیدنی.

در صنعت انرژی های خورشیدی، بازدهی بسیار مهم است. وینس می گوید: بازدهی و هزینه، دو فاکتور اصلی هستند که در استفاده از این سیستم ها نقش دارند. اینکه توانستیم پربازده ترین سلول خورشیدی صنعتی را بسازیم، دستاوردی است که به آن افتخار می کنیم..

اما این بازدهی چطور مقدار گیری می گردد؟ به بیان ساده، بازدهی یعنی مقدار انرژی ای که فراوری می گردد، نسبت به مقدار نور خورشیدی که دریافت می گردد.10 سال پیش، نرخ بازدهی سلول های خورشیدی چیزی بین 14 تا 16 درصد بود.

اما شرکت سان درایو، سلولی فراوری نموده که طبق آزمایش های شرکت ISFH که تخصصش، تست سلول های خورشیدی است، 54/ 25 درصد بازدهی دارد.

وینس می گوید: رکورد قبلی، 26/ 25 درصد بود. ما جهش بزرگی داشته ایم. شاید رقم زیادی به نظر نرسد، اما از نظر ما خوره های انرژی خورشیدی، مقدار قابل توجهی است. تفاوت اصلی این سلول این است که فاقد نقره است.

در حال حاضر، 15 درصد نقره صنعتی، صرف ساخت این سلول ها می گردد. نقره منبعی گران و محدود است. وینس می گوید: به نظرم مهم تر از به دست آوردن رکورد جهانی، این است که توانستیم نقره را حذف کنیم.

اگر نگاهی به سلول های خورشیدی صنعتی و چند موردی که اخیرا فراوری شده و رکورد زده اند بیندازید، می بینید که ارتباط زیادی بین بازدهی و مصرف نقره وجود دارد. اما ما توانستیم با استفاده از مس، این سنت را بشکنیم. مس، 100 بار ارزان تر از نقره است، به وفور یافت می گردد و به دمای پردازش کمتری احتیاج دارد که این یعنی مصرف انرژی کمتر.

وینس امیدوار است تکنولوژی شان، به ارتقای صنعت انرژی خورشیدی یاری کند. او می گوید: فرصتی می بینیم که سردمدار موج بعدی استفاده از انرژی های خورشیدی باشیم.

البته زمان می برد تا سان درایو به عنوان یک کسب وکار کوچک، پنل هایی آماده نصب، فراوری کند. پیش از آنکه سلول ها آماده نصب روی سقف ها شوند، تست های بیشتری باید انجام گردد، اما وینس امیدوار است این اتفاق تا 2023 بیفتد.

این سلول ها باید با آب و هوای استرالیا سازگار باشند، گارانتی داشته باشند و طوری طراحی شوند که 25 سال دوام بیاورند. وینس که حالا 33 سال دارد می گوید رسیدن به فراوری انبوه، یک فرآیند طولانی است، اما این هدف اصلی شان است.

اگر آن ها بتوانند به این هدف برسند، می توانند هزینه پنل های خورشیدی را کاهش داده و اتکای این صنعت به نقره را تا حد زیادی کم نمایند.

این شرکت تا سپتامبر 2021، حدود 5/ 7 میلیون دلار سرمایه جذب نموده بود. مایک کانن بروکز یکی از ثروتمندان مشهور استرالیا به وسیله شرکت سرمایه گذاری اش به نام گروک ونچرز از سان درایو حمایت نموده است.

آن ها بعلاوه 2 میلیون دلار از آژانس انرژی تجدیدپذیر استرالیا دریافت نموده اند. حدود 95 درصد پنل های خورشیدی از سلول های فتوولتائیک (تکنولوژی تبدیل نور به الکتریسیته) متشکل از برش های نازک سیلیکونی ساخته شده اند.

برای استخراج جریان الکتریکی از سلول ها، معمولا به فلز احتیاج دارید و نقره، از دیرباز، گزینه اصلی بوده، چون کار با آن راحت است و بسیار پایدار است.

اما از آنجا که فلزی گران است، 15 درصد قیمت سلول را تشکیل می دهد؛ و هرچه فراوری و اقتباس انرژی های خورشیدی توسعه یابد، به نقره بیشتری احتیاج خواهد بود.

به باور حامیان سان درایو، افزایش تقاضای نقره، مانعی بزرگ برای استفاده از انرژی خورشیدی خواهد بود. دانشگاه نیو ساوت ولز، دستاورد های بسیاری در زمینه تکنولوژی های خورشیدی دارد.

محور اصلی تحقیقات فارغ التحصیلی وینس هم، حل معمای فلز مس بوده. او چند سال را صرف سرهم بندی دستگاه هایی کرد که مایع مس ساخته دست خودش را در آن نگه می داشت و آن را به شکلی کنترل شده، به درون سلول خورشیدی می ریخت.

او می گوید: همواره می خواستم پی کنجکاوی ام را بگیرم و ایده های رندوم و دیوانه وارم را امتحان کنم. البته باید احتیاط می کردم، چون آنجا همسایه داشتیم و دور و برم کلی مواد شیمیایی بود.

پس از صد ها بار آزمایش، بالاخره توانست تکنولوژی ای طراحی کند که خطوط باریک مس را به سلول خورشیدی می چسباند. آنجا بود که ایده تاسیس شرکت با دیوید به ذهنش رسید. دیوید که حالا 34 سال دارد، آن موقع هم اتاقی اش بود.

او که در چین بزرگ شده و در 16 سالگی به استرالیا مهاجرت نموده امور تجاری شرکت را بر عهده دارد در حالی که امور علمی، بر عهده وینس است. شرکتی که کارش را از یک گاراژ آغاز کرد حالا بیش از 15 کارمند دارد.

طی سال های اخیر، شرکت های بزرگ، از جمله چینی ها بازار پنل های خورشیدی را در انحصار داشته اند. در چنین فضایی، عرصه رقابت برای استارت آپ های کوچکی مثل سان درایو بسیار تنگ است.

به باور کارشناسان، آن ها برای آنکه در این عرصه دوام بیاورند، به پیروزیت های تکنیکی بزرگ و ابداع و نوآوری احتیاج دارند.