پرازدحام و خطرناک تر؛ مون بلان با یک بحران رو به رو است (قسمت اول) - تاریخ امپراطوری های ایران

به گزارش تاریخ امپراطوری های ایران، در بلندترین کوه اروپای غربی، تعداد کوه نوردان بی تجربه در حال افزایش است و تغییرات آب وهوایی موجب تلفات جانی شده است. آیا اقدامات ایمنی تازه، کافی هستند؟

هر سال تابستان، حداقل 20 هزار نفر کوشش می نمایند تا به قله مون بلان صعود نمایند. بیشتر آن ها یک شب در پناهگاه Gouter اقامت می نمایند.

پناهگاه Gouter یک سازه مدرن و برای بیشتر کوه نوردان، آخرین محل توقف در راستا رسیدن به قله مون بلان، بلندترین قله اروپای غربی است. این پناهگاه در مرز بین فرانسه و ایتالیا واقع شده است و از اواخر ماه مه تا سپتامبر میزبان کوه نوردان است.

مقامات رسمی محلی و راهنمایان تور می گویند که تعداد کوه نوردان روز به روز در حال افزایش است و کوه نوردان امروزی کم تجربه تر هستند. افزایش دما هوا نیز خطر سنگ ریزش را افزایش داده است. تعدادی از کوه نوردان نیز به قوانین احترام نمی گذارند و حتی هزینه اقامت خود را نمی پردازند.

آنتوان راتن راهنما و مدیر پناهگاه گوته با چند مورد از این افراد روبرو شده است. او می گوید:

مردم به ما می گویند که باید رایگان در اینجا اقامت کنیم.

در چنین ارتفاعی بیرون کردن مردم از پناهگاه آن هم در طول شب، به مرگ آن ها منجر می گردد. بنابراین مدیر مجموعه چاره ای ندارد جز اینکه کوهنوردان را نگه دارد. حتی با اینکه هزینه اقامت آن ها حدود 66 یورو است و اینجا بیش از 120 نفر ظرفیت ندارد.

چالش هایی که آقای راتین با آن ها روبه رو است تنها گوشه ای از چالش های ناشی از مسائل اساسی تر در این کوه است. چالش هایی که کوه اورست را نیز درگیر نموده است؛ ازدحام بیش از مقدار. این ازدحام باعث تشدید شدن و افزایش خطرات ناشی از تغییرات آب وهوا و افزیش خطرات ایجاد شده برای کوه نوردان بی تجربه است.

این تابستان، مقامات محلی در حال کوشش برای مقابله با این مسائل هستند و کوشش های آن ها به تغییراتی برای توریستان این منطقه منجر شده است.

بام اروپای غربی

برای مدت بیش از 200 سال است که کوه نوردان از این قله صعود می نمایند. اولین نفری که به قله مون بلان صعود کرد ژک بالمات، شکارچی و مجموعه دار کریستال بود و گابریل مایکل پاکار که پزشک و گیاه شناس بود. این دو مرد که هر دو از اهالی منطقه بودند، در غروب روز 8 آگوست سال 1786 به قله رسیدند؛ لحظه ای که آن را می توان لحظه تولد کوه نوردی مدرن نامید.

در دهه های بعد، گروه های اندک ولی روبه رشدی از کوه نوردان و دانشمندان محقق راستا آن ها را دنبال کردند. هم زمان با افزایش معروفیت مون بلان، دره های اطراف آن نیز به معروفیت رسید. هتل های زیادی در منطقه شامونی، دهکده ای که در پایین کوه واقع شده است ساخته شد. افراد مشهور زیادی مثلا الکساندر دوما، ناپلئون سوم، ویکتور هوگو و گوته از این کوه بازدید کردند که بر معروفیت آن اضافه کرد. در انتهای قرن نوزدهم میلادی، توریستی به مهم ترین اقتصاد منطقه تبدیل شد.

امروزه دره باریک شامونی سالانه 4.3 میلیون توریست دارد. مردم در فصل زمستان برای اسکی و ورزش های زمستانی و در تابستان برای صخره نوردی، طبیعت گردی و دوچرخه سواری در کوهستان به این منطقه سفر می نمایند. در سایر ایام سال هم برای گشت و گذار در طبیعت اطراف و سر زدن به شهرهای دیدنی و چشم انداز های زیبای طبیعی، به شامونی سفر می نمایند. ولی برای بسیاری از توریستان این منطقه، صعود به قله مون بلان، مهم ترین جاذبه اینجا است.

بلز آگرستی راهنمای کوه نوردی است و می گوید:

افرادی که به اینجا سفر می نمایند، محو شکوه قله مون بلان می شوند و هر کوه نورد باتجربه ای دوست دارد که از آن بالا برود. برای دو قرن است که در حال معرفی و تبلیغ مون بلان هستیم. آن را به عنوان رویایی سمبلیک و زیبا معرفی نموده ایم و شرایطی که امروزه اینجا حاکم است، نتیجه همین بازاریابی است.

راستاها و خطرات صعود

هیچ رویایی بدون خطر و سختی نیست. بیش از دورازده راستا برای رسیدن به قله مون بلان وجود دارد؛ ولی فقط دو راستا از آن ها برای کوه نوردانی که تجربه کم تری دارند، مناسب است. یکی از این راستاها یعنی راستا Three Mountains از شامونی آغاز می گردد و راستا دیگر یعنی Normal Route از سنت گروه آغاز می گردد. با وجود اینکه بیشتر کوه نوردان از قله سالم برمی گردند؛ ولی هر دو راستا، خطراتی هم دارد.

تقریبا سه چهارم از کوه نوردانی که قصد دارند به قله مون بلان صعود نمایند، راستا Normal Route را انتخاب می نمایند. این راستا از کنار گراند کولوار می گذرد؛ یک آبکند باریک که درست مثل یک زمین بولینگ برای صخره های سقوط نموده عمل می نماید. در نزدیکی قله، راستا به مرزی باریک از برف و یخ منتهی می گردد. لغزیدن در اینجا به مرگ کوه نورد منجر می گردد.

راستا دیگر یعنی راستا Three Mountains یک راستا فنی تر است. این راستا از زیر مجموعه ای از صخره های یخی بلند می گذرد. از این صخره های یخی گاهی اوقات و بدون پیش بینی قبلی، تکه های بزرگی از برف و یخ در راستا می ریزد.

در هر دو راستا احتمال وقوع بهمن وجود دارد و هر دو از کنار یخچال هایی می گذرد که شکاف های عمیقی در اطراف خود دارند که می توانند کوه نوردان را در خود ببلعند.

ریچل مک کی کوه نورد ایرلندی ساکن فرانسه است که شش سال پیش از قله مون بلان صعود کرد. او درباره این صعود می گوید:

من یک بار این کار را انجام دادم؛ ولی هرگز دوباره آن را تکرار نمی کنم. این تجربه ای شکفت انگیز بود؛ ولی با صعود به مون بلان، با جان خود بازی می کنید.

او با وجود تمریات سخت، از صعود به این قله خسته شده بود. مجبور بود از گراند کولوار عبور کند، در حالی که سنگ ها در اطراف او از بالا به پایین سقوط می کردند.

یک تحقیق و آنالیز روی حوادث قسمت های پایینی راستا Normal Route انجام شد که نشان داد بین سال های 1990 تا 2017، تعداد 102 نفر از کوه نوردان در بین کلبه های تت روس و گوته، جان خود را در این راستا از دست داده اند. این راستا یک راستا حدودا سه ساعته است. مهم ترین علت مرگ این افراد سقوط، برخورد سنگ، برخورد با صخره، گم شدن و ماندن در شرایط آب و هوایی سخت بوده است. از بین 387 قربانی این حوادث که به خدمات اورژانس احتیاج پیدا نموده اند، 84 درصد آن ها آماتور بودند و یک راهنمای حرفه ای همراه نداشتند.

بلز آگرستی در کتاب خود که در خصوص امداد کوهستان است می نویسد:

اگر تصادفات راستا دیگر را هم حساب کنید متوجه می شوید که نیمی از حوادث کوه نوردی در کل فرانسه فقط در مون بلان اتفاق می افتد.

راهنمایان کوه نوردی می گویند برای کاهش این خطرات، کوه نوردان باید مهارت های خاصی داشته باشند. علاوه بر اینکه باید تناسب اندام و آمادگی بدنی کافی داشته باشند، باید ساعت ها برای کوه نوردی در ارتفاعات بالا تمرین نموده باشند. بعلاوه باید بتوانند با کرامپون کوه پیمایی نمایند. تعدادی از سقوط های مرگ بار این قله بر اثر ناتوانی استفاده از کرامپون بوده است؛ کرامپون هایی که فقط برای این سفر خریداری شده بودند. بعلاوه کوه نوردان باید بتوانند در حالی که با طناب با یکدیگر اتصال دارند، هم زمان کوه پیمایی نمایند.

هر کسی که در این مهار ت ها توانایی کم تری داشته باشد باید یک راهنمای حرفه ای استخدام کند. مرجع رسمی راهنمایان حرفه ای شامونی برترین جا برای آغاز است. بازدیدنمایندگان برای یک سفر همراه با راهنما و دونفره به قله که شامل هزینه تجهیزات و اقامت در کلبه ها و تله کابین برای رسیدن به ابتدای راستا است، بین 900 تا 1500 یورو هزینه می نمایند.

مطالعه قسمت دوم